- fortyfikacja
- сущ.• фортификация* * *fortyfikacj|a♀ 1. \fortyfikacjae мн. укрепления, фортификации;2. (nauka) фортификация* * *ж1) fortyfikacje мн укрепле́ния, фортифика́ции2) (nauka) фортифика́ция
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
fortyfikacja
Смотреть что такое "fortyfikacja" в других словарях:
fortyfikacja — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. fortyfikacjacji, zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} zespół umocnień obronnych (np. murów, fortów) ochraniających miasta, punkty strategiczne itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Fortyfikacje obronne. Budować, wznosić… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
fortyfikacja — ż I, DCMs. fortyfikacjacji 1. lm D. fortyfikacjacji (fortyfikacjacyj) zwykle w lm «umocnienia, obwarowanie miast, pozycji lub ważnych punktów strategicznych o charakterze obronnym, złożone zwykle z fortów, murów obronnych i umocnień ziemnych»… … Słownik języka polskiego
фортификация — начиная с Петра I; см. Смирнов 314. Через польск. fortyfikacja или нем. Fortifikation (с 1600 г.; см. Шульц I, 224) из франц. fortification … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
Werkgruppe Ludendorff — Die Werkgruppe „Ludendorff“ ist eine der 13 Werkgruppen der Festungsfront Oder Warthe Bogen. Inhaltsverzeichnis 1 Beschreibung 2 Werke 2.1 Panzerwerk 868 2.2 Panzerwerk 867 … Deutsch Wikipedia
Werkgruppe Scharnhorst — Die Werkgruppe „Scharnhorst“ ist eine der 13 Werkgruppen der Festungsfront Oder Warthe Bogen. Das Panzerwerk 717 … Deutsch Wikipedia
forteca — ż II, DCMs. fortecacy; lm D. fortecaec «stała fortyfikacja obronna składająca się z fortów i umocnień połączonych w całość; warownia, twierdza» Niezdobyta, potężna forteca. Bronić fortecy. Zdobywać fortecę. ∆ Latająca forteca «duży bombowiec» ‹wł … Słownik języka polskiego
fortyfikacyjny — przym. od fortyfikacja w zn. 1 System fortyfikacyjny. Plany, prace fortyfikacyjne … Słownik języka polskiego
obwarowanie — n I 1. rzecz. od obwarować. 2. «to, co obwarowuje: mur, wał ochronny, fortyfikacja» Zamek miał mocne obwarowanie. obwarowanie się rzecz. od obwarować się … Słownik języka polskiego
twierdza — ż II, DCMs. twierdzadzy; lm D. twierdzaerdz 1. «stała fortyfikacja obronna składająca się z fortów i umocnień połączonych w całość, obsadzona załogą i przystosowana do obrony przed natarciem ze wszystkich stron; załoga twierdzy; forteca» Potężna … Słownik języka polskiego
fortyfikacyjny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. fortyfikacja I: Roboty, plany fortyfikacyjne. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obwarowanie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. obwarować. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}obwarowanie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. obwarowanieań {{/stl 8}}{{stl 7}} umocnienie w postaci muru,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
